Ο Σουγκίτης είναι το μόνο πέτρωμα που περιέχει φουλερένιο,
λόγω αυτής της δομής
είναι δυνατόν να αποτρέψει την δημιουργία γεωπαθητικών πεδίων.
Ο όρος γεωπαθητικό πεδίο ή γεωπαθητικό stress προέρχεται από την ελληνική λέξη “γαία” η οποία σημαίνει Γη, και το “πάθος” που σημαίνει ασθένεια.
Το Γεωπαθητικό στρες δημιουργείται στον οργανισμό όταν βρισκόμαστε για μεγάλο χρονικό διάστημα σε χώρους που έχουν γεωπαθητικά πεδία, δηλαδή γεωακτινοβολίες χαμηλών συχνοτήτων. Η δημιουργία αυτών των πεδίων συνήθως οφείλεται σε:
– Υπόγεια ρέματα, λιμνάζοντα νερά, ρήγματα στο έδαφος.
– Διασταυρώσεις ενεργειακών δικτύων (Hartman, Curry, Benker κ.ά)
– Υπόγειες κατασκευές όπως σήραγγες και υπόγεια.
– Εγκαταστάσεις με έντονα ηλεκτρικά και μαγνητικά πεδία, όπως τα εργοστάσια παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος.
– Κάποια πετρώματα που εάν βρεθούν μεταξύ τους σε κάποια απόσταση (συνήθως τυχαία), δημιουργούν μαγνητικά πεδία κλπ.
Η επίδραση του γεωπαθητικού στρες μεταβάλλει τις φυσιολογικές συχνότητες σε κυτταρικό επίπεδο και ο οργανισμός οδηγείται σιγά σιγά σε χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις.
Στη φωτογραφία απεικονίζεται πως βάλλεται το αιθερικό σώμα όταν κάποιος κοιμάται πάνω σε κόμβο από δυο γραμμές Hartmann (ή άλλων, όπως για παράδειγμα γραμμές Ley, Curie, Benker)
Έρευνα του διάσημου γεωπαθολόγου Ανδρέα Κοψίνα, η οποία διήρκεσε 50 περίπου χρόνια, (απεβίωσε στην Γερμανία το 1999) αποκάλυψε ότι στο γεωπαθητικό στρες οφείλονται πάνω από 150 ασθένειες.
Παραθέτουμε μερικές από τις ασθένειες και προβλήματα που δημιουργούν τα γεωπαθητικά πεδία:
Αϋπνίες, Κόπωση, Πονοκεφάλους, Αλλεργίες, Καρδιακά προβλήματα, Αναπνευστικά προβλήματα, ψυχικές διαταραχές, παθήσεις νεφρών ήπατος, σκλήρυνση κατά πλάκας, διαβήτης, εντάσεις στις σχέσεις ανθρώπων, εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος, κ.ά.
Είναι επίσης γνωστό και έχει αναγνωριστεί από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ως το «Σύνδρομο Άρρωστων Κτηρίων» (WHO – Sick Building Syndrome).
Το σύνδρομο αυτό συχνά αναφέρεται ως υπεύθυνο για χρόνιες εκφυλιστικές παθήσεις και καταστάσεις. Ο επιστήμονας Dr Ε. Jenny τοποθέτησε χιλιάδες ποντίκια σε τόπους με αρνητική γήινη ακτινοβολία, ενώ άλλα ποντίκια σε χώρους χωρίς πρόβλημα και παρατήρησε τις αντιδράσεις τους. Τα πρώτα ποντίκια προσπαθούσαν να “δραπετεύσουν” από τα κλουβιά τους, έχασαν γρήγορα βάρος, γεννούσαν λιγότερο και παρουσίαζαν μεγαλύτερη θνησιμότητα από τα ποντίκια της άλλης κατηγορίας.
Τα ποντίκια προσπαθούσαν να “δραπετεύσουν” γιατί ένιωθαν την αρνητική επίδραση που δέχονταν από τη Γη. Το παράδοξο όμως είναι ότι άλλα ζώα έλκονται από τα γεωπαθητικα πεδία. Έτσι, ενώ οι σκύλοι αποφεύγουν τους αρνητικά φορτισμένους χώρους, εν αντιθέσει άλλα ζώα, όπως οι γάτες και οι μέλισσες, τους προτιμούν.
Στη φωτογραφία απεικονίζονται οι γραμμές Hartmann πάνω σε μια κάτοψη ενός διαμερίσματος